دانش پزشکی با آدمیان زاده شد و باراهنمایی پیامبران ورشد تمدن و فرهنگ انسان ها،پیشرفت کرد.از این رو تاریخ نگاران وزندگی نامه نویسان کهن تا امروز،همواره بخشی از نوشته های خود را ویژه نگارش چگونگی پیدایش این دانش کرده اند و سیر پیشرفت آن را در تاریخ و تمدن بشر دنبال نموده اند.
سیر تحول و پیشرفت این دانش را میتوان در کتابهای پزشکی از دوران باستان در ایران،یونان،هند و چین تا روزگار شکوفایی تمدن اسلامی درپهنه سرزمین های خاوری تا باختری از جنوب اروپا و شمال آفریقا تا خاور دور درآسیا دید و بررسی کرد.
امروزه انسان سالم(از نظر جسمی، روانی وذهنی )،اصلی ترین عامل توسعه شناخته شده و هدف غایی علوم سلامت نیز که حاصل قرن ها تلاش بشرند تحقق سلامت آدمی و رسیدن او به حیات طیبه و توسعه پایدار بوده است.براساس شواهد،اندیشمندان به این نتیجه رسیده اند که باید به اقتضای عقل ودین، برای رسیدن به مقصود راه متعالی را پیمود که همانا بهره مندی از نقاط قوت مکاتب مختلف پزشکی از جمله طب اسلامی در دنیاست.بدین معنا که برای تحقق سلامت بشر باید از ظرفیت های مبتنی بر 1- تبلور تفكرات(احادیث) انبياء و ائمه (ع) و 2- سيره آنها پيرامون طب و بهداشت و 3- قانونمندي هاي حاكم بر نظام طبيعت ، و4- تجربيات حكما در اين راستا و5- بهره گيري از الهام و اشراق در پزشکی بهره برد.
با توجه به موج جدیدی که در دنیا برای شکل گیری نظام های جدید سلامت شکل گرفته ، در کشور ما هم به برکت انقلاب اسلامی وامر ولایی رهبر فرزانه انقلاب ، حضرت آیت الله خامنه ای و دستور ریاست محترم جمهوری، جناب آقای دکتر احمدی نژاد در سال 1386 ستاد کشوری طب سنتی و مکمل و گیاهان دارویی شکل گرفته و در حال رشد و بالندگی است.
تمامی مکاتب دنیا طب را بر اساس مشاهده تعریف کرده اند ؛ خیلی دقیق و جدی. اما عالم به سلولهای یک اندام جاهل به سلولهای اندامی دیگر می شود که نقص طب کلاسیک است . اما نقص مهمتر آن است که تعریف کلی از مادیات جسم دارند اما ارتباط جسم با جهان چه ؟ یعنی محیط زیست (موقعیت جغرافیایی محیط زیست چه نقشی در سلامت انسان دارد یا نه, در جایی که انسان هایی دروغگو زندگی می کنند یا انسنهای پاک , در سلامت ما نقش دارد یا نه ؟) و نیز ارتباط با مونسان چه نقشی در سلامت دارد.
بحث بعد غذا است که در طب کلاسیک تعریف پروتئین و ویتامین است. اما بدست آوردن پروتئین از طریق حلال یا حرام آیا می تواند نقشی در سلامت یا بیماری ما داشته باشد یا نه ؟ این صحبت را طب اسلامی باید توضیحی برایش داشته باشد. ازنگاه اندیشمندان امروزی طبی که ارتباط دقیق مجموعه مادیات و معنویت موجود و تبلور یافته در جسم را تعریف می کند, طب اسلامی نامیده می شود.
تعاريف مطرح طب اسلامي درجوامع :
1- تعريف بين المللي و عمومي : تبلور تفكرات حكما پيرامون طب و بهداشت. پس از اسلام را در جهان اسلام ، طب اسلامي گويند. ( نوشتاري حكماي پس از اسلامي ، مانند كتب : قانون شيخ الرئيس بوعلي سينا ، ذخيره خوارزمشاهي ، قانونچه ، طب يوسفي ، طب ناصري ، الحاوي زكرياي رازي و ... )
2- تعريف مصطلح در ايران : استفاده فقهي براي كاربرد برخي از دستورات طب كلاسيك در نظام بهداشت و درمان جامعه را طب اسلامي مي نامند.
3- تعريف واقعي طب اسلامي : تبلور تفكرات انبياء و ائمه (ع) و سيره آنها پيرامون طب و بهداشت و استفاده از قانونمندي هاي حاكم بر نظام طبيعت ، تجربيات حكما در اين راستا و بهره گيري از الهام و اشراق را طب اسلامي مي ناميم.
با توجه به موضوع تاسیس شرکت پیام آوران طب اسلامی که تحقیق و پژوهش پیرامون طب سنتی و اسلامی میباشد ،ما نیز برآنیم به وظیفه دینی وطبی خود که حفظ سلامتی و درمان بیماریها از منظر طب سنتی و اسلامی است عمل کرده ، وسهم خود را با ارائه نظرات ،تجربیات و پژوهشهای صورت گرفته در این زمینه (شناخت و اثبات روشهای درمانی طب سنتی و اسلامی مانند حجامت و ... )به جامعه علمی وهمکاران تلاشگرمان ارائه نمائیم.
بنابراین از همه فرهیختگان و صاحبنظران طب سنتی و اسلامی تقاضای ارشاد و راهنمای در این مسیر و راه طولانی را مخلصانه داریم و نظرات شما عزیزان را به جان ودل می پذیریم .
مدیر عامل و رئیس هیئت مدیره
دکتر سیدعلی جوادی